Indaver heeft begin april 2025 een omgevingsvergunningsaanvraag ingediend voor de lozing van ultrakorte ketens PFAS. Sinds oktober 2024 is een nieuwe meetmethode gepubliceerd die ultrakorte ketens PFAS in afvalwater kan detecteren. Indaver heeft de voorbije maanden metingen uitgevoerd met deze nieuwe methode en zo een relevante dataset opgebouwd. De aanvraag tot bijstelling van de omgevingsvergunning werd door Indaver zo spoedig als mogelijk opgestart en houdt rekening met de beste technologie die nu beschikbaar is om deze ultrakorte ketens te zuiveren en met de wetenschappelijke kennis over ultrakorte ketens PFAS. Diverse wetenschappelijke studies tonen aan dat Indaver geen negatieve impact veroorzaakt of zal veroorzaken op de gezondheid van de omwonenden en het milieu.
Lange en korte ketens onder de detectielimiet
Indaver zorgt ervoor dat jaarlijks 600000 kg PFAS vernietigd wordt. Dit gaat over productieafval, afval van systemen die gebruikt worden om PFAS te zuiveren (bv aktief koolfilters), afval van saneringen van zones waar brandblusactiviteiten plaatsvonden enz…. Nu er op Europees niveau gewerkt wordt aan een verbod op gebruik en productie van PFAS, is het erg belangrijk om een goed werkende infrastructuur te hebben om de afvalstoffen die (zullen) ontstaan verder veilig te verwerken. Indaver biedt die mogelijkheid.
We doen dit met de uiterste zorg naar de omgeving. De voorbije jaren heeft Indaver verregaande maatregelen genomen om korte en lange ketens PFAS doeltreffend te kunnen verwijderen en zuiveren. Op vlak van waterzuivering investeerden we in nieuwe technieken om deze PFAS componenten uit het afvalwater te zuiveren tot beneden de detectielimiet, dus de concentratie is zo laag dat je ze niet meer kan meten.
Nieuwe meetmethode beschikbaar voor ultrakorte ketens
De kennis over PFAS, meet- en analysemethodes en zuiveringstechnieken breiden steeds verder uit. Sinds eind 2024 is ook een meetmethode gevalideerd voor het opsporen van ultrakorte ketens in afvalwater. Dit zijn PFAS met 1 tot 3 koolstofatomen.
Nog voor deze meetmethodiek gefinaliseerd werd, stelde Indaver vast dat het verregaand verwijderen (tot onder de detectielimiet of rapportagegrens van de meetmethodiek) van ultrakorte PFAS keten nog niet realiseerbaar was zelfs met inzet van Best Beschikbare Technieken. Daarom werd onmiddellijk gestart met de voorbereiding van een verzoek tot bijstelling van de omgevingsvergunning.
Dergelijke voorbereiding bestaat uit dataverzameling en het opstellen van een wetenschappelijk onderbouwde impactstudies door erkende experten en aanvraag tot bijstelling van de omgevingsvergunning. Hierbij zijn Vlaanderen en Indaver opnieuw een koploper. In de meeste Europese landen is men immers nog niet gestart met het meten van ultrakorte PFAS-ketens.
Norm is wetenschappelijk onderbouwd
Op basis van uitgebreid onderzoek en afgeleide milieukwaliteitsnormen heeft Indaver wetenschappelijk onderbouwde lozingsnormen van 10 tot 100 μg/l afhankelijk van de ultrekorte component aangevraagd. Alle aangevraagde normen respecteren de zeer strenge milieukwaliteitsdoelstellingen.
De aangevraagde lozingsnormen zijn uitermate lage waarden voor afvalwater, zeker wetende dat Indaver loost op het brakke Scheldewater dat niet voor drinkwaterproductie gebruikt wordt. De jaargemiddelde prestatie van Indaver zal nog lager liggen dan de aangevraagde normen.
Onderzoek naar nieuwe technologie
Indaver voert ondertussen verder onderzoek en testen uit om nieuwe technologie in te zetten die ook deze ultrakorte ketens PFAS nog beter zal kunnen uitzuiveren. Samen met Inopsys worden verschillende opstellingen en zuiveringsmethoden getest. We zijn ervan overtuigd dat wij ook hier met een innovatieve oplossing het verschil zullen kunnen maken. Maar dit vraagt tijd. Ondertussen wil Indaver wel haar maatschappelijke rol blijven opnemen en verder oplossingen bieden met zo min mogelijk impact naar de omgeving.
